Η πορεία του Χριστού προς το εκούσιο πάθος συνιστά το αιώνιο υπόδειγμα άκρας συνέπειας έργων και λόγων. Σε αντίθεση με πλείστους όσους φιλοσόφους και φιλοσοφούντες προγενεστέρων αιώνων και κοινωνικών αναλυτών και μελετητών της ανθρώπινης ψυχής, της ανύπαρκτης για πολλούς από αυτούς, ο Χριστός απευθύνθηκε και απευθύνεται στον πονεμένο άνθρωπο με λόγια απλά και πλήρως κατανοητά.